Sławek Krawczyński, Tomasz Wygoda, Anna Godowska, Niżyński. Święto snów
the_rite_of_dreams_project
Akademia Teatralna im. A.Zelwerowicza Wydział Sztuki Lalkarskiej w Białymstoku
spektakl
Koncepcja, scenariusz, reżyseria, światło: Sławomir Krawczyński
Taniec: Tomasz Wygoda
Choreografia: Anna Godowska, Tomasz Wygoda / praca z procesem - Sławomir Krawczyński
W spektaklu wykorzystane są: zremiksowane fragmenty choreografii Niżyńskiego do baletów „Popołudnie fauna" oraz „Święto wiosny".
Muzyka: „Święto Wiosny” Igora Strawińskiego, w wykonaniu New York Philharmonic, dyrygent Leonard Bernstein, 1958
Koncepcja kostiumów: Sławomir Krawczyński, Tomasz Wygoda
Konsultacje merytoryczne: Jadwiga Majewska
Realizacja techniczna: Łukasz Kędzierski
Projekt graficzny: Marta Bystroń
Premiera: 1 września 2013, Stary Browar, Studio Słodownia +3, Poznań
Produkcja: Art Stations Foundation by Grażyna Kulczyk
Premiera zrealizowowana w ramach cyklu „Co z tym Tańcem” dofinansowanego ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Nowa inscenizacja wielkiego baletu Igora Strawińskiego - solo perform ance, będący podróżą przezodmienne stany świadomości Wacława Niżyńskiego, zrealizowany na podstawie jego „Dziennika“ oraz twórczości. „Święto wiosny" jako „Święto snów".
„Dziennik“ Niżyńskiego wydał się twórcom spektaklu księgą snów, śnionych na jawie i gorączkowo zapisywanych. Analizując te sny, odkrywali pewien wewnętrzny świat, który nieustannie balansuje pomiędzy ekstazą i nicością, a jednocześnie przepełniony jest tęsknotą za dzieciństwem ludzkości, kiedy to ośrodkiem myśli było serce, wspólnota wyrastała z rytualnego tańca, a kontakt z Bogiem był tak bezpośredni jak z drugim człowiekiem. Dramaturgia tego świata znalazła zdumiewający odpowiednik w „Święcie wiosny“ Strawińskiego. Ten utwór zdawał się czekać na interpretację poświęconą Wacławowi Niżyńskiemu. „Święto wiosny“ jako Święto snów“.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Sławek Krawczyński – reżyser teatralny, dramatopisarz, scenarzysta i autor filmów krótkometrażowych. Autor i realizator projektu badawczego pod nazwą „Taniec śniącego ciała”, którego celem jest zastosowanie metod psychologii zorientowanej na proces Arnolda Mindella oraz psychologii analitycznej C.G. Junga w praktyce tańca i teatru.
Laureat głównej nagrody VIII Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej za spektakl „Lustro. Byliśmy tam któregoś dnia, lecz zdążyliśmy zapomnieć”. Trzykrotny stypendysta Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Stypendysta Komitetu Kinematografii. Współzałożyciel Teatru Bretoncaffe i jego dyrektor artystyczny.
Autor i reżyser spektakli „Lustro. Byliśmy tam któregoś dnia lecz zdążyliśmy zapomnieć", „Ś-nic", „T-RAUM", „Slam.in", Slam.out", „Opera toffi", „Manifest jaszczurki", „Tańcząc Sarę Kane", „dion.is.us", „Ja, Agaue", „Topinambur". Z Teatrem Bretoncaffe wielokrotnie reprezentował sztukę polska zagranicą – we Francji, Niemczech, Estonii, Chorwacji, Słowenii, Słowacji, Rosji, Czechach i na Węgrzech.
Tomasz Wygoda – tancerz, aktor, pedagog, choreograf. Tancerz Śląskiego Teatru Tańca w Bytomiu (1997-2003). Występował m.in. w spektaklach Łumińskiego i Drzewieckiego (Polska), Henrietty Horn (Niemcy), Jonathana Hollandera (USA) i Paula Claydena (Wielka Brytania). Współpracował i występował w spektaklach K.Lupy, K.Warlikowskiego, P. Miśkiewicza, M. Zadary, A.Olsten, M.Grabowskiego i J.Peszka, B.Wysockiej, K. Garbaczewskiego, N.Korczakowskiej, M.Kleczewskiej. Od 2007 współpracuje z Mariuszem Trelińskim i innymi reżyserami operowymi (m.in choreografie do spektakli: ‚Borys Godunow’ Musorgskiego, ‚Król Roger’ Szymanowskiego, ‚Aleko’ Rachmaninowa i ‚Jolanta’ Czajkowskiego, ‚Orfeusz’ i Eurydyka Glucka, ‚Turandot’ i 'Manon Lescaux’ Pucciniego, ‚Jakoba Lenza’ Rihma, ‚Halki’ Moniuszki, ‚Latającego Holendra’ oraz ‚Pierścień’ Wagnera. Z Anną Godowską i Sławkiem Krawczyńskim w ramach Teatru Bretoncaffe pracował wcześniej przy spektaklach ‚Slam out’ oraz ‚Tańcząc Sarę Kane’.
Anna Godowska – tancerka, choreografka, pedagog tańca współczesnego. W swoim dorobku ma choreografie zespołowe oraz prace solowe m.in. ”Na drodze do Opus” zrealizowaną w ramach „Solo w dialogu-Solo im dialog”, przygotowane na otwarcie Choreographisches Zentrum NRW w Essen, 2000;
Rezydentka Centre national de la danse w Paryżu, Centrum Maison Folie w Belgii oraz Choreographisches Zentrum NRW w Essen, stypendystka Mobile Academy, Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Uczestniczka Theorem Residency Project oraz Interdyscyplinary Dramaturgy Coaching w Zagrzebiu.
Współzałożycielka Teatru Bretoncaffe, gdzie jako choreografka i tancerka zrealizowała dwanaście spektakli w ciągu dziewięciu lat działalności (m.in. choroegrafia i taniec w następujących spektaklach: „Lustro“, „Slam.out“, „Slam.in“, „Topinambur“, „Ja, Agaue“, „dion.is.us“) . Jako choreografka współpracowała i współpracuje z artystami z innych dziedzin sztuki,
m.in. z Katarzyną Kozyrą („Lord of dance“, „Il castrato“, „Chearliderka“), Anną Baumgart („Utwór o Matce i Ojczyźnie“), Martą Górnicką (Chór kobiet - „Tu mówi chór", „Magnificat", „Requiemaszyna"), Kubą Czekajem (film „Ciemngo pokoju nie trzeba się bać").
Od 2005 roku wspólnie ze Sławomirem Krawczyńskim realizuje projekt badawczo - artystyczny „Taniec Śniącego Ciała”, inspirowany metodologią Psychologii Zorientowanej na Proces Arnolda Mindella.